Η σωματοκεντρική ψυχοθεραπεία , είναι μια προσέγγιση στην ψυχοθεραπεία  που εφαρμόζει βασικές αρχές της σωματικής ψυχολογίας . Προέρχεται από το έργο του Pierre Janet , του Sigmund Freud και ιδιαίτερα του Wilhelm Reich που το ανέπτυξε ως φυτοθεραπεία . Υποκαταστήματα αναπτύχθηκαν επίσης από τους Alexander Lowen και John Pierrakos , ασθενείς και μαθητές του Ράιχ, όπως η ψυχοθεραπεία με προσανατολισμό στο σώμα του Ράιχ .  Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 σημειώθηκε μια «αναγέννηση της σωματικής ψυχοθεραπείας», η οποία ήταν μέρος ενός ευρύτερου αυξημένου ενδιαφέροντος για το σώμα και της ενσωμάτωσης στην ψυχολογία και άλλους κλάδους, όπως η φιλοσοφία, η κοινωνιολογία, η ανθρωπολογία και οι πολιτισμικές σπουδές. Η θεωρία των σχέσεων αντικειμένων έχει αναμφισβήτητα ανοίξει το δρόμο πιο πρόσφατα για μια πληρέστερη εξέταση της σύνδεσης σώματος-νου στην ψυχοθεραπεία. 

Πολλοί από αυτούς τους συντελεστές της σωματικής ψυχοθεραπείας επηρεάστηκαν από το έργο του Wilhelm Reich, ενώ πρόσθεσαν και ενσωμάτωσαν μια ποικιλία άλλων επιρροών. Οι συνθέσεις αυτών των προσεγγίσεων γίνονται επίσης αποδεκτές και αναγνωρίζονται από μόνες τους.

Παράλληλα με τις σωματικές ψυχοθεραπείες που βασίζονται απευθείας στο έργο του Ράιχ, υπάρχει ένας κλάδος μετα-Jungian σωματικών ψυχοθεραπειών, που αναπτύχθηκε από την ιδέα του Jung για το «σωματικό ασυνείδητο». Ενώ πολλοί μετα-Γιουνγκιανοί απορρίπτουν τον Ράιχ και δεν εργάζονται με το σώμα, συνεισφέροντες στη σωματική ψυχοθεραπεία που προέρχεται από τον Γιουνγκ είναι ο Άρνολντ Μίντελ με την αντίληψή του για το «όνειρο σώμα» και την ανάπτυξη της προσανατολισμένης στη διαδικασία ψυχολογίας . Η ψυχολογία προσανατολισμένη στη διαδικασία είναι γνωστή για την εστίασή της στο σώμα και την κίνηση. 

Η σωματική ψυχοθεραπεία και η χορευτική κινητική θεραπεία έχουν αναπτυχθεί ξεχωριστά και διακρίνονται επαγγελματικά, ωστόσο έχουν σημαντικές κοινές βάσεις και κοινές αρχές, συμπεριλαμβανομένης της σημασίας των μη λεκτικών θεραπευτικών τεχνικών και της ανάπτυξης της επίγνωσης που εστιάζεται στο σώμα. 

Μια ανασκόπηση της έρευνας της σωματικής ψυχοθεραπείας διαπιστώνει ότι υπάρχει μια μικρή αλλά αυξανόμενη βάση εμπειρικών στοιχείων σχετικά με τα αποτελέσματα της σωματικής ψυχοθεραπείας, ωστόσο αποδυναμώνεται από τον κατακερματισμό του πεδίου σε διαφορετικούς κλάδους και σχολές. Η ανασκόπηση αναφέρει ότι μία από τις ισχυρότερες μελέτες είναι η διαχρονική (2ετής) έρευνα αποτελεσμάτων που διεξήχθη με 342 συμμετέχοντες σε 8 διαφορετικά σχολεία (Hakomi Experiental Psychology, Unitive Body Psychology, Biodynamic Psychology, Bioenergetic Analysis, Client-centred Verbal and Body Psychotherapy , Integrative Body Psychotherapy, Body-Oriented Psychotherapy, and Biosynthesis). Η συνολική αποτελεσματικότητα αποδείχθηκε στη μείωση των συμπτωμάτων, ωστόσο ο σχεδιασμός της μελέτης περιόρισε περαιτέρω ουσιαστικά συμπεράσματα.  Η ανασκόπηση της έρευνας αποτελεσμάτων σε διαφορετικούς τύπους σωματοκεντρικής ψυχοθεραπείας καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα καλύτερα στοιχεία υποστηρίζουν την αποτελεσματικότητα για τη θεραπεία σωματόμορφων/ψυχοσωματικών διαταραχών και σχιζοφρένειας, ενώ υπάρχει επίσης υποστήριξη για «γενικά καλές επιδράσεις σε υποκειμενικά έμπειρους συμπτώματα κατάθλιψης και άγχους, σωματοποίηση και κοινωνική ανασφάλεια».  Μια πιο πρόσφατη ανασκόπηση διαπίστωσε ότι τα αποτελέσματα σε ορισμένους από αυτούς τους τομείς ήταν μικτά ή μπορεί να προέκυπταν από άλλες αιτίες (για παράδειγμα, τα σωματικά συμπτώματα σε μια μελέτη βελτιώθηκαν ακόμη και μετά το τέλος της θεραπείας, υποδηλώνοντας ότι οι βελτιώσεις μπορεί να δεν έχουν σχέση με τη θεραπεία). ^[